Ze groet niet terug, trekt alleen haar wenkbrauwen op. Een goede morgen is het duidelijk niet. Ik stel de zadelhoogte in en fiets naast haar naar nergens. Ik voer het tempo iets op. Zij buigt zich voorover. Haar fiets krijgt … Continue reading
Als de bus optrekt haalt hij diep adem. Hij heeft me iets te vertellen, dat weet ik voor de woorden er zijn. ‘Mam. Ik moet met je praten.’ Ik knik naar hem, denk ondertussen of ik wel weet welke halte … Continue reading
Hij geeft hem een pakje, langwerpig, verpakt in aluminiumfolie. De man brengt het naar zijn neus, ruikt eraan, knikt goedkeurend en stopt het in zijn tas. Ze kijken voor zich uit. ‘Hij werd doodgeschoten’, zegt de man die het pakje … Continue reading
