‘Mam, je hebt het steeds over vroeger.’ Ze zegt het terloops. Vlak voor ik haar een kus geef en ze naar school gaat. ‘Vroeger?’ vraag ik nog. Haar broertje geeft antwoord: ‘Ja, over toen we klein waren. Zoveel vroeger.’ Ook … Continue reading
Hij houdt de kaart voor zijn gezicht. Zij kijkt naar de achterkant, vol advertenties en kleurrijke andere oproepen. Ze is ongeduldig want ze vraagt steeds: ‘En? En? Nou?’ De man humt wat. Ze kijkt verlegen lachend naar het meisje naast … Continue reading
‘Ken je dat? Dat je om je heen kijkt en denkt: Is dit het nou. Is dit het leven?’ De vragensteller kijkt zijn vriend aan. Die stopt met rekken en strekken, bukt zich en heft twee kleine maar zware halters. … Continue reading
Is ze echt? Of een etalagepop? Ik verzit om beter te kunnen kijken. Ja. Het meisje is echt. Wel staat ze dood- en doodstil. Ze staart voor zich uit. Om haar heen zijn flesjes, zakken chips, tijdschriften en chocoladenrepen uitgestald. … Continue reading
Ik ben 46. Hij 82. En we zitten in het ziekenhuis. Tegenover ons halen mensen koffie uit een koffiemachine die alle mogelijke varianten biedt. Verpleegkundigen wandelen voorbij. Ze praten over het ultieme recept voor zoete aardappeltaart, over de komende herfstvakantie … Continue reading
‘Rauw?’ ‘Ja. Niet gekookt, niet gebakken.’ ‘Levend?’ ‘Nee…niet levend.’ ‘Stik je dan niet in de graten?’ ‘Die haalt dat meisje eruit.’ ‘Als ze dat maar kan.’ ‘Jawel. Dat kan ze heel goed.’ ‘En dan?’ ‘Uitjes. Augurken erbij.’ ‘Oja…Kun je die … Continue reading
Ze zit op haar knieën en haar hoofd bevindt zich ergens tussen de sla, wortels en paprika. Terwijl ze de groentes rangschikt, zingt ze vol overgave, alsof ze vergeten is dat ze hier op de tegels zit. Mensen lopen argeloos … Continue reading
Ooit paste ze in mijn lijf. Nu torent ze almaar meer boven me uit. Ze draagt feloranje kicksen onder een blauw tenue en staat in de stromende regen. Nee, ze hoeft niet onder de paraplu. Ze lacht er lief bij. … Continue reading
