Jonge vrouw
Gisteren was ik 18. Vandaag is zij het.
Zo snel kan dat dus gaan.
Het is niet zo dat ik niet gewaarschuwd werd. Nog maar net zonder weeën druppelde de goede raad al binnen.
‘Geniet er maar van.’
‘Dit is zo voorbij.’
‘Voor je het weet gaat ze op kamers.’
Ik knikte verdoofd, stopte de raad in het nachtkastje en werd haar moeder zoals ik dacht dat ik dat hoorde te zijn.
We sprongen samen in het diepe, het kind en ik. Zo diep dat we de oppervlakte maar niet leken terug te vinden.
Tot iemand me naar boven trok.
Mijn hand past twee keer in haar voet. Ik moet op mijn tenen staan om haar te omhelzen. Ze kan debatteren zonder in emotie te verdwalen. Ze is vasthoudend in haar dromen, zoals ze als peuter eigenlijk ook al deed.
Elk jaar op deze dag denk ik aan onze start en zou willen dat ik het over kon doen.
Maar vandaag is ze 18 geworden. Mijn kind is een jonge vrouw.
En wat voor eentje.
Leave a comment