Het meisje opent de kamerdeur. ‘Deze. En drie maanden later…’, ze loopt met grote passen naar de deur ertegenover en opent ook die, ‘verhuist de onderhuurder naar deze kamer.’ Ze stapt opzij zodat ik kan kijken. Beide ruimtes hebben een … Continue reading
Jongetje: ‘Papa, ik heb het koud… ik wil mijn handschoenen.’ Vader: ‘Nee, tijdens trainen dragen we géén handschoenen, daar word je groot van.’ Grootvader: ‘Jij was ook altijd zo’n watje.’ Vader: ‘…’ Jongetje: ‘Toch wil ik mijn handschoenen. Ik heb … Continue reading
‘Ja! Een man!’ De man voor me kijkt achter zich. Geen andere mannen, alleen ik. Ze bedoelen hem. ‘We krijgen dit fietsslot niet open. We hebben sterke handen nodig.’ De drie meisjes kijken hem hoopvol aan. Heel even blijft de man … Continue reading
De yoghurt is weg. En het fruit. Ook de koeken liggen niet waar ze de vorige keer lagen. Ik ben van slag. Want deze vijf minuten zijn van seconde tot seconde volgepland en besproken. Een zoektocht past daar niet in. … Continue reading
