Het bootje is vaalrood. Een kant ligt dieper in het water. Daar heeft ook het kroost een plek gevonden. Het groene spinrag van het water drapeert zich aan bakboord, waardoor het vale rood toch afsteekt. Het moet lang geleden zijn … Continue reading
Een radslag. Nog een. En nog een paar. Ze schopt het zand weg met haar voeten. Handen in de hoogte, heel even wachten… en daar gaat ze weer. Een kleiner meisje kijkt met duim in haar mond toe. Een vrouw … Continue reading
Iedere keer als hij diep uitademt, voel ik dat op mijn gezicht. Het maakt me misselijk. Hij doet het namelijk vaak en vol overgave. De koptelefoon op zijn hoofd moet de reden zijn dat hij totaal niet doorheeft dat hij … Continue reading
Dit is een plek waar ik het liefste onzichtbaar ben. Dus verplaats ik me langs de plinten zodat ik de ruimte niet hoef over te steken. Mijn rug is gedekt door muren vol posters. Naast me, een paar passen verder, … Continue reading
