Ik heb wind tegen, dus lijkt het viaduct een onoverwinbare berg in dit platte land. Bovendien moet ik onderweg naar boven hardlopers ontwijken, een loslopende hond en een kind dat net leert fietsen. Eenmaal boven zie ik hem staan. Een … Continue reading
Op de vensterbank staan jampotten met tastbare herinneringen. Schelpen veelal. Ook een dennenappel. Soms gooit hij er een edelsteen bij. Want deze vinexwijk, waar altijd gebouwd wordt, kent edelstenen in de vorm van stukjes gebroken badkamertegels. Links van de potten … Continue reading
Met een hand leunt hij op de toonbank, in zijn ander hand houdt hij een pet vast. Naast hem komt een man zonder pet staan. Ze kennen elkaar. ‘Max.’ ‘Bram.’ ‘Alles goed? Druk weekend voor de boeg? Heb je het … Continue reading
‘Waar zijn de zonnebloemen, meneer?’ De man kijkt naar de jongen die maar net tot zijn dijbeen reikt. ‘Loop maar mee..’ De jongen volgt hem op de voet. Uitgelaten. Zijn enthousiasme verdwijnt als hij het schilderij ziet. ‘Dat zijn niet de … Continue reading
Daar, bij het houten hek, daar ontmoeten we elkaar. Ons ritueel is altijd hetzelfde. Zij rent meestal op me af, staart omhoog, mauwend. Ze vlecht zich elegant tussen mijn enkels door, geeft kopjes. Ik zak door mijn knieën en we begroeten … Continue reading
Soms denk ik dat het nog maar net was. En dan praat ik over de vorige eeuw. Duurt iets eeuwen. Dan blijken dat slechts minuten te zijn. De tijd vliegt me op die manier als een panna door mijn benen. … Continue reading
