Hansje
‘Nee, nee, Hansje! Niet zo grommen en blaffen.’
Hansje, een klein dier met platte neus en wat aan de mollige kant, trekt de vrouw die hem zo berispt zowat omver. Klein maar sterk. Ze gaat door haar hurken en pakt zijn hondenkop in beide handen. ‘Nee, nee.. adem in, adem uit.’ De hond probeert zich uit haar handen te wurmen, maar begint dan zenuwachtig te kwispelen.
Ze staat weer rechtop en kijkt naar de auto waar Hansje compleet overstuur van raakte. Even daarvoor reed het voertuig de stoep op en sneed haar en de hond de pas af.
‘Het is ook niet goed van die meneer’, zegt ze luid. De meneer komt immers net uit de auto gestapt. Hij knikt even naar haar en haalt uit de achterbak een leren koffertje.
Hansje gaat weer volledig door het lint.
‘Nee Hansje!’ roept de vrouw schril en hoog. De man kijkt wat verstoord naar het tafereel. ‘Die meneer mag inderdaad niet op de stoep parkeren maar daar hoeven wij niet helemaal boos van te worden!’ De man opent nu een andere portier en blokkeert zo mogelijk nog meer de doorgang.
Hansje blaft zijn longen uit zijn kleine lijf. De vrouw probeert hem hulpeloos mee te trekken, maar dat lukt niet.
‘KOM MEE!” brult ze en ze kijkt bozig naar de rug van de man die nu een sigaret opsteekt en tegen de auto hangt. Hij negeert hen volledig.
Hansje stopt met blaffen en haalt beverig adem. Dan snuffelt hij aan de wielen. De vrouw zucht diep en trekt aan de lijn. Heel even nog houdt Hansje stand. Hij steekt zijn poot op, perst een paar druppels tegen de rechterachterband en sjokt dan achter de vrouw aan.
‘Teringlijder!’ roept een uitwijkende fietser tegen de blokkerende man.
De vrouw kijkt de fietser bewonderend na.
Want het mag niet immers, daar parkeren. Dat snapt iedereen. Zelfs Hansje.
Leave a comment