Uit 't Copy van Clason

Category Archives: Er was eens

Niet voor publicatie

Het mooiste moment is als het gesprek buiten de paden wandelt. Als woorden komen die eigenlijk verboden zijn om op te schrijven. Dat zegt men dan ook: ‘Dit is niet voor publicatie hè! Of: ‘Tussen ons gezegd en gezwegen.’ Dat … Continue reading

4 november 2016 Er was eens

Op geurige wijze

De geur is zo zwaar dat ik het gevoel heb dat ik het uit de lucht kan happen. Het is bedwelmend en heeft bijna een hallucinerend effect. Musk gemixt met vanille. Denk ik. Of zijn het andere geurnoten die hier … Continue reading

24 oktober 2016 Er was eens

Gruwelijk

De jongen staat stil. Zijn ogen volgen de route van de anderen. Ze roepen zijn naam nu, het duurt te lang vinden ze. Maar hij blijft staan en laat zich niet haasten. Hij bepaalt. Niet zij. Ik bewonder de rust … Continue reading

19 oktober 2016 Er was eens

In mijn hart

In de stilte komt het extra aan. Je bent er niet meer. ‘Met heel mijn hart bij je.’ Dat schreef ik je dit weekend. Je las het. En nu, in de supermarkt, herhaal ik de woorden, heel zacht. Want ook … Continue reading

13 oktober 2016 Er was eens

Dragen

Zijn dunne grijze haar waait alle kanten op. Zij draagt een sjaal over haar hoofd. ‘Geef nou.’ Hij zegt het niet overtuigd. Ze kijkt hem meewarig aan en schudt haar hoofd. ‘Ik doe het zelf.’ Hij kijkt naar haar. Ik … Continue reading

28 september 2016 Er was eens

Taxi

Mijn lip trilt. Hij kijkt me heel even aan. ‘Waarnaartoe?’ Ik noem het adres en we rijden weg. ‘Was dat jouw baby?’ Ik vertrouw mijn stem niet, hum wat. ‘Nog heel klein hè?’ Ik hum weer. Hij rijdt heel rustig, … Continue reading

26 september 2016 Er was eens

Ouwe man

Hij kokhalst. Ze buigt zich naar voren. Haar ogen zijn dicht bij de zijne. ‘Adem in en uit door je neus. Ja, zo…je doet het goed.’ Hij kalmeert. Zijn handen houdt hij voortdurend aan weerszijden van zijn lijf. De vingers zijn … Continue reading

5 september 2016 Er was eens

Ontkoppeld

Zijn benen bungelen. De kruk is te hoog voor hem terwijl hij zeker niet klein is. Als ze niet kijkt, duwt hij met het lepeltje van zijn koffie in de kaars. Het witte vet loopt als badwater over de rand. … Continue reading

2 september 2016 Er was eens

Stadspoort

Met z’n vieren bewegen ze zich als katachtigen. Poema’s, luipaarden, tijgers. Eender wat kan sluipen en atletisch bewegen beschrijft deze vier jongens. Hun spieren houden ze in bedwang. Laag op de grond kunnen ze niet in hun spel, maar de … Continue reading

16 augustus 2016 Er was eens

Alone of along

‘Wel komen hè!’ Ik knik. ‘Niet vergeten hè.’ Ik beloof hem dat ik geen vergiet zal zijn. Ik kom kijken naar de Swing en Sing Along. Hij schrikt. ‘Alone?! Ik ga echt niet in m’n eentje staan dansen en zingen.’ De … Continue reading

14 juli 2016 Er was eens