Uit 't Copy van Clason

30 september 2014 Er was eens

Wegwerker

Het Damrak ligt open. Dus slingeren de toeristen voor mij over de weg, vallen net niet over de tramrails en kijken verdwaasd om zich heen. Koffers rollen niet makkelijk over klinkertjes. Daar waren ze al achter. Maar nu ze van links naar rechts over moeten steken om vrachtwagens te vermijden, zijn ze echt de weg kwijt.

Nog halfdronken Engelsen staan gapend bij het stoplicht te wachten. Ik sluit achteraan. Op het zebrapad liggen enorme blokken beton. Ernaast staat een wegwerker.

Trots staat hij daar. Een hand wijst naar rechts, langs de blokken beton. De andere friemelt met een sigaret, die is voor later. De automobilisten en fietsers zien de man over het hoofd. Zijn werk lijkt me ook wat onzinnig. Niemand haalt het in zijn of haar hoofd om tegen de grote blokken aan te rijden. Denk ik dan toch. Maar stoïcijns blijft de man de juiste richting wijzen.

De Engelsen worden ongedurig, willen oversteken, maar alleen een blik van de man in oranje hes, houdt ze tegen. Groen licht. We twijfelen. Blijven allemaal staan. De man kijkt ons aan. Heft dan zijn hand met sigaret en wenkt. Het is veilig.

Leave a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.