Uit 't Copy van Clason

20 april 2016 Er was eens

Twee streepjes

Soms is hij klein. Subtiel geplaatst. De andere keer driftig in herhaling. Of enorm. In hoofdletter. Met nu en dan een uitroepteken erachter.

Heel vaak is hij doordacht. Niet zomaar ingetikt, maar met de wens om daadwerkelijk uit te voeren. Innig op de lippen. Of liefdevol op de wang. Bij mijn kinderen op de plek daar waar de wenkbrauwen stoppen en hun neus een aanloop neemt…

Een per ongeluk geplaatste kan de adem laten stokken, de gemoederen ongewenst in beweging brengen. En wat dan te doen? Snel wissen kan niet als de verzendknop eenmaal is ingedrukt. De onbedoelde letter kwam al aan bij de ontvanger. Die hopelijk de fout herkent of – nog liever – niet opmerkt.

Vergeet ook niet de onbeantwoorde. Die waarvan je wilde dat je hem nooit verstuurd had omdat alleen jij de kus wilde geven. Of degene die juist als antwoord wordt overladen met emoticons en afbeeldingen. Niet dezelfde twee gekruiste streepjes, maar de lipstickafdruk of een groot kloppend hart. Ja ook de smiley die vriendschappelijk een kus blaast.

Hoewel soms ook de O erbij mag, kies ik liever voor de letter alleen. Zowel geschreven als ingetikt. Voor elke betekenis die ik ervan ken. Want hoe mooi is dat. Een letter uit het alfabet die een symbool werd. Een die ook alleen, zonder extra woorden, vertelt wat het moet vertellen.

Het zegt: ik kus je. Een keer of heel veel achter elkaar. Of een kus die alleen jij kent. Een bemoedigende. Een troostende. Een liefdevolle, vriendschappelijke of een van spijt.

De meest bijzondere variant kreeg ik laatst van de jongste. Die stuurde me een grote X met de zin erbij: dit is een schatkaart. Goed zoeken!

Dat was een X in het kwadraat. Beter kan haast niet.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Leave a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.