Uit 't Copy van Clason

29 september 2017 Er was eens

The killer

Een man. Hij staat voor mijn ligbed en kijkt me mistroostig aan, zijn handen in zijn zakken.

‘I come for the palm bugs. I have to kill them.’

Voor een killer ziet hij er behoorlijk aangedaan uit. Ik ben rechtop gaan zitten en ga nu staan. Dit klinkt als een belangrijke onderbreking. De bugkiller loopt voor me uit naar de drie palmbomen op dit terrein.

De palm bug is een ware pain in the ass, vertelt hij. Heel de zuidkust wordt door het dier geteisterd. Alle palmbomen leggen het loodje. Het enige wat een beetje helpt is de dode bladeren van de bomen verwijderen. En ja, gif. Sterk gif. Want het beest komt uit Azië… nou, dan weet je het wel.

Ik zie een insect voor me met de skills en looks van een ninja. Niet te vangen. Niet te verdelgen.

We kijken naar boven, naar de boom waaronder ik daarnet nog lag te suffen. Onwetend van de bug die al koprollend en lucht wegtrappend de boom naar een andere wereld helpt. De man dikt het gevaar aan: ‘Ze hollen de boom uit. En dan valt ie zo op je hoofd. De boom.’

Ik neem zijn waarschuwing ter harte.

Een paar minuten later weerkaatst het geluid van de zaag tegen de heuvels. De palmbladeren vallen op de grond.

De sterke Aziaat is een rode palmkever, google ik. Met larven zo groot als een duim. Een dier dat heel snel en ver kan vliegen.

Na het zagen krijgt de boom een injectie met gif. De verdelger legt zijn hand geruststellend op de bast en prevelt iets. Ik kijk nog eens naar de afbeelding op mijn scherm. De jongste kijkt met me mee. ‘Hij gaat evolueren’, voorspelt hij tevreden, ‘ninja power to the rescue!’

Ik hoop dat de man ons niet gehoord heeft of het dan in ieder geval niet begrijpt.

Maar zijn blik is droevig. Ik vrees dat de killer uitstekende oren heeft.

 

Leave a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.