Uit 't Copy van Clason

25 januari 2019 Er was eens

Het duo

Twee mannen fietsen naast elkaar. Een op een mintgroene fiets die ook met heel veel bloemen is versierd. Hij helt een beetje achterover. Zijn stuur is hoog. Het is een hippiemotor zonder benzine. Hij draagt een lange jas, een warrige baard, haren tot over zijn schouders.

Naast hem fietst zijn tegenbeeld: een man in kostuum met kortgeknipte haren. Een aktekoffertje op het stuur, lichtjes tegenhoudend met zijn vingertoppen. Hij zit rechtop. Zijn schoenen glimmen.

Ze fietsen me voorbij, deze twee volledig verschillende mannen. Ze praten luid. Ze lachen hardop. Ze horen bij elkaar en toch weer niet.

Ziet iedereen beide mannen? Zien die tegemoetkomende mensen daar ook de man met de baard? Of zien zij alleen de man in het pak?

Het duo is bijna uit het zicht.

Ze fietsen zo synchroon dat het lijkt alsof ze elkaars schaduw zijn. Of nee. De man met het pak fietst met zijn alter ego. Alleen zichtbaar voor degene die verder kan kijken.

Ze nemen de binnenbocht. Een auto toetert naar ze. Of naar hem alleen.

Ik hoop het laatste.

Leave a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.