De klokken van de kerktoren beieren door haar woorden. Ze moet een paar octaven hoger praten, en harder, om zichzelf verstaanbaar te maken. Ze geeft het op en pakt haar glas. Beneden trekt een man de deur dicht en wandelt … Continue reading
De eerste keer dat het gebeurde was ze verrast. En misschien nog wel meer omdat het meisje zich niet verontschuldigde. Dat kind bleef tegen haar praten, ze zei niet: ‘Oh pardon, u bent geen meneer maar een dame.’ Want dat … Continue reading
Als woorden blijven haken achter gedachten die belangrijker zijn. Als woorden van anderen in je hoofd dwalen zodat je niet meer weet of je ze zelf verzonnen hebt of dat ze al ergens op papier staan. Als letters samen niet … Continue reading
Stekkerdozen. Een spade vol modder. Een leeggelopen voetbal. Twee doosjes schroeven. Een tafelblad met een driehoekig stuk eruit gezaagd. Een hondenriem. Een doos met grote stickers erop geplakt: breekbaar! Een jerrycan. Een sleutelbos. Fietsen met banden. Fietsen zonder stuur. Hij … Continue reading
Haar lichaam verstijft en ze kijkt verschrikt uit het raam. ’Oh nee, zijn we al in Weesp?’ Het is een uitroep, geen vraag. Ze slaat haar handen voor haar mond. ‘Oh laat maar…’ Mensen kijken verbaasd. Ze stapte namelijk zo’n … Continue reading
‘Nee, nee, Hansje! Niet zo grommen en blaffen.’ Hansje, een klein dier met platte neus en wat aan de mollige kant, trekt de vrouw die hem zo berispt zowat omver. Klein maar sterk. Ze gaat door haar hurken en pakt … Continue reading
‘Als u zo doorgaat, gaan we elkaar nog heel vaak zien’, zegt de opticien. Het klinkt niet onvriendelijk, maar opgetogen is hij zeker niet. ‘Is een touwtje niet iets voor u?’ Ik mompel wat over touwtjes en middelbaar zijn. Hij … Continue reading
Ik kroel door zijn haar. Hij trekt de capuchon over zijn hoofd. Ik omhels hem. Hij glipt als een gladde vis uit mijn armen. Ik praat tegen hem. Hij stopt zijn oortjes in zijn oren. Ik zing mee met een … Continue reading
De stoep golft. Dat zou me niet moeten verbazen. Ik woon immers op herwonnen land. Nu, na 15 jaar, veranderen de stoepen en straten in de rimpels van de zee. Eist het water ondergronds langzaamaan het land weer op? De … Continue reading
In dit vervoermiddel reizen de passagiers samen met hun telefoon. Behalve zij. Zij zit kaarsrecht met haar handtas op haar schoot. De kleurige sjaal maakt ze iets losser. De verwarming staat aan, extra warmte is overbodig. Ze kijkt naar buiten … Continue reading
