Uit 't Copy van Clason

Hit your hallelujah

Mijn gezelschap praat aan een stuk door. Wijst me op dingen die ik alleen niet gezien zou hebben. Houdt mijn hand vast, gaat op zijn knieën zitten om beter uit het raam te kunnen kijken en steunt met zijn andere hand ietwat ongemakkelijk vrijwel geheel in mijn decolleté.

Even zijn haar knippen, dat gaan we doen. Hij heeft alle voetballers met goede kapsels op mijn telefoon gezet. Die zal ik de kapper straks laten zien. Daarna halen we – echt heel snel hè – wat spullen op de markt om vervolgens ergens te lunchen. Het liefste wil hij naar La Place. ‘Zulke grote smoothies!’ Of we eten sushi. Hij kan nog niet kiezen.

Hij springt voor me de bus uit en spoort me aan hetzelfde te doen. ‘Kom mam! Zo hoog is het niet!’ Hij ziet niet dat ik doe wat hij vroeg, maar trekt me aan mijn hand mee naar de speelgoedgigant want daar moet hij nog pijltjes halen voor zijn nerfpistool. Onderwijl zingt hij luidkeels: ‘Girls hit your hallelujah’ en de zon schijnt op zijn donkere haren.

Ik trek hem tegen me aan, hij stribbelt tegen, er is geen tijd voor de liefde.

We rennen door de winkel. Proberen stil te zitten bij de kapper. Wapperen zijn t-shirt uit vanwege ‘aargh, die kriebelharen’. We lachen op de markt om zichtbaar ontplofbare tomaten en zingen maar weer eens ‘Uptown funk’.

Mijn gezelschap is acht jaar oud, eet een stroopwafel en zegt: ‘Wauw mam, wat fijn dat jij ook een studiedag hebt vandaag.’ Ik lach naar hem, hij weet niet dat ik spijbel. We gaan sushi eten. Of gepureerd fruit drinken met een bagel. Maar eerst de klimmuur. Want we hebben studiedag en een dag bestaat uit 24 uur. Dat weet iedereen.