Uit 't Copy van Clason

Category Archives: Er was eens

De fotoversie

De foto. Of de herinnering. Ik twijfel. Wat is echt. Herinner ik me dit beeld omdat het ooit is vastgelegd in mijn geheugen. Of omdat het werd ontwikkeld in een lab. Weet ik daadwerkelijk nog dat mijn vader of moeder … Continue reading

15 februari 2016 Er was eens

Op bezoek

‘Een taart’, zeg ik in het Engels. Ze knikt. ‘Een taart neem je mee als je bij Portugezen gaat eten.’ Ze haalt wijnflessen uit een doos en zet ze in de schappen. ‘Geen wijn?’ vraag ik hoopvol. Ze geeft geen … Continue reading

8 februari 2016 Er was eens

Lezen

Ik lees niet meer zoals ik het vroeger deed. Je zult me zelden nog ondersteboven op de bank vinden, mijn benen over de leuning bengelend. Ook zie je me niet meer op de grond liggen of aan het aanrecht staan … Continue reading

3 februari 2016 Er was eens

Spinsels

Misschien is het er al wel drie jaar. En zo ja, dan ontsnapt het spinrag boven mijn bureau dus al meer dan duizend dagen steeds weer aan een stofdoek. Een keer in de zoveel tijd rek en strek ik me … Continue reading

2 februari 2016 Er was eens

Warmte

De kar staat midden op het grote plein. De lampen zijn uit en ook de luifel is naar beneden. Ergens in de verte ruik je nog de geur. Vet en suiker, de rest is vervlogen. Niet gek, want hier waait … Continue reading

6 januari 2016 Er was eens

Onbedoelde geschiedenis

Met dit stuk deed ik mee aan een schrijfwedstrijd van Sebes & Bisseling. Ik belandde in de top 10, op de vijfde plek. Ik noem het de schop onder mijn schrijverskont voor het jaar 2016. Met zoveel dank aan mijn … Continue reading

24 december 2015 Er was eens

Zijn

‘En wie wil jij zijn? Ze heeft een wenkbrauw hoger dan de ander en straalt ongeduld uit. Ik denk dat ik haar verkeerd verstaan heb. Wie wil ik zijn? Van verwarring vergeet ik antwoord te geven. Ze snuift hard en … Continue reading

23 december 2015 Er was eens

Eerste voldoende

Ik heb van de vijf vragen denk ik eentje goed. Ik kijk naar hem. Hij zit met zijn krant voor de klas. Zijn ademhaling is zwaar. Evenals zijn lijf. Onaardig vind ik hem niet, maar begrijpen doe ik hem allerminst. … Continue reading

16 december 2015 Er was eens

De danser

Heel even kijkt hij om zich heen. Is er iemand? Hij maakt zijn schouders los. Strekt zijn armen en knikt met zijn hoofd van links naar rechts. Nog een keer controleert hij of er publiek is. Dan zet hij zijn … Continue reading

14 december 2015 Er was eens

Hohohohoho!

‘Klopt het dat de Kerstman weg is?’ De vrouwen aan de tafel naast me kijken wat verdwaasd op. ‘De Kerstman?’ vraagt een van de vrouwen, haar leesbril balanceert op het puntje van haar neus. ‘Ja, de Kerstman. Klopt het dat … Continue reading

10 december 2015 Er was eens