In alle herrie om me heen neemt de muziek mijn hart vast, rukt het uit mijn lijf en smijt het verderop. Ik ben nu hart-loos. Harteloos. Zonder hart. Dat dit niet klopt is meteen duidelijk. Ik moet deze noodzakelijke spier … Continue reading
Hij klopt op zijn zij. Op zijn bovenbenen, hamstrings en kont. Nu is het bovenlijf aan de beurt. Borst, armen en schouders. Deze kloppartij herhaalt hij twee keer. Dan draait hij zijn rug naar de man naast hem. Strenge ogen … Continue reading
‘Dus er is geen nummer 190 meer?’ ‘Nee. Sorry.’ Kun je misschien achter voor me kijken? Of je er nog eentje hebt liggen misschien?’ Het meisje schudt verveeld haar hoofd. ‘Nee, sorry.’ De vrouw kijkt verslagen en grabbelt in haar … Continue reading
Het onzichtbare hoor je aan zijn stem. Een kinderstem in het lijf van een volwassen mens. Hij is blij. Verkneukelt zich om wat hij buiten ziet. Hij juicht zachtjes en kan bijna niet stilzitten van opwinding. Maar de jongen in … Continue reading
Deze weg zou ik blindelings kunnen rijden. Ik doe heel even mijn ogen dicht. ‘Heeee!’ Mijn reisgezelschap vloekt. ‘Je rijdt bijna de berm in.’ Ik lach. Hij niet, hij praat. Ik probeer te luisteren. Het zou kunnen gaan over examens. … Continue reading
‘Fijne dag!’ Ik schrik door het onverwachte. In deze stad nemen passagiers afscheid van de buschauffeur. Hij steekt zijn hand even op. ‘Aju!’ De vrouw stapt uit en we rijden verder. Kijkend uit het raam komen herinneringen op bezoek. De … Continue reading
Met rode wangen pellen we de lagen kleding van ons af. Ze wijst naar een televisiescherm waar Donna Summer zingt. ‘Dat is oud toch, mam?’ Ja. Dat is het. We bestellen bij een meisje dat zo innig in sjaals is … Continue reading
De oranje jas is vele maten te groot. Evenals de broek. Hierdoor lijkt hij bijna te verzuipen in zijn werkkleding. De schep laat hij uit zijn handen vallen en hij heft zijn arm naar een rokende man verderop. Die draagt … Continue reading
‘Die mevrouw danst…’ Ik draai me om en zie een jongetje dat in mijn richting kijkt. Ik werp een snelle blik achter me. Niemand. Ik kijk hem vragend aan, maar hij verstopt zich achter de benen van zijn moeder. Het … Continue reading
Ze staan tegen het bushokje geleund. Hij houdt zijn telefoon iets boven hun hoofden. Zij lacht naar hem, zegt iets wat we hier binnen in de bus niet kunnen verstaan. Hij trekt haar iets dichter naar zich toe. Dit wordt … Continue reading
