Kaas
‘Het vlees is zo mals dat het in je mond smelt…’ Ze leunt achterover. ‘Maar dat is niet de enige reden waarom ik per se een tussenstop wil maken. Het zijn namelijk kunststukjes op je bord. Een voor een.…..’ Ze … Continue reading
Uit 't Copy van Clason
Category Archives: Er was eens
Woorddronken
Het is zo warm dat dansen niets meer te maken heeft met zweven maar meer met overleven tussen de zweetdruppels en bijbehorende geuren van een ander. Ik verlaat de dansvloer en daal af naar de kelder. Hier zitten de niet-dansers. … Continue reading
Naar de sterren
Zwijgend gaan we allemaal dezelfde kant op. Lopend. Fietsend. We staren in het niets. Of eigenlijk naar de muur recht voor ons. En als we dat beu zijn, kijken we naar het scherm van een televisie. Ook controleren we de … Continue reading
I love mama
Hij zet moeizaam zijn voeten voor elkaar. Laat zich dan met bijna gestrekte benen achterover vallen op de bank tegenover me en drinkt vol overgave uit zijn bidon. De ander, een kop kleiner, is nog energiek en springt over de … Continue reading
Salsa
‘Mijn leven is veranderd.’ We zitten in een mager zonnetje en ze denkt hardop. Dat we samen naar een voetbalwedstrijd kijken is bijzaak. Ze vertelt over veertig kilo meer. Over alleen maar kunnen liggen op een bank. Ramen gesloten. Gordijnen … Continue reading
Verlies
De pup kruipt over de vloer. Niet omdat ze niet lopen kan. Eerder omdat de ruimte nieuw is. Bovendien groot en uitgestrekt. Ze kent het niet. Nieuwsgierig is ze wel. Ze schuift met haar neus tussen de haren op de … Continue reading
Held op sokken
Een paar seconden weet ik niet wat ik ruik. Maar nu zie ik de bijbehorende rook. Het sluipt over de drempel zo de gang in. De voordeur is gesloten, maar het dringt zich desondanks kringelend naar binnen. Door de hoge … Continue reading
Italiaans
We aarzelen voor de deur. ‘Je reserveerde toch?’ vraagt ze. Ik knik. Ik reserveerde. Het restaurant is leeg. Op de man achter het raam na. Hij poetst glazen met een theedoek en kijkt naar ons. Een vriendelijk knikje. Zullen we … Continue reading
Pollen
Ineens slaat ze linksaf. Ik kan nog net mijn remmen inknijpen om te voorkomen dat ik op haar scootmobiel klap. ‘Mevrouw!’ roep ik geschrokken. Ze kijkt me eerst in haar achteruitkijkspiegel aan. Dan draait ze zich half om. ‘Ik kan … Continue reading
Twee streepjes
Soms is hij klein. Subtiel geplaatst. De andere keer driftig in herhaling. Of enorm. In hoofdletter. Met nu en dan een uitroepteken erachter. Heel vaak is hij doordacht. Niet zomaar ingetikt, maar met de wens om daadwerkelijk uit te voeren. … Continue reading
