Ongezien
‘Ik zag je wel kijken hoor!’ ‘Eh.. ik keek niet.’ ‘Hahahaha…’ ‘Ik begrijp niet waarom je lacht.’ ‘Haha..’ ‘Echt niet!’ ‘Ha..’ ‘…’ ‘…’ ‘Ik keek niet.’ ‘Wat jij wilt.’ ‘Dat je weet dat ik niet keek, dát wil ik.’ ‘Oh. … Continue reading
Uit 't Copy van Clason
Category Archives: Er was eens
Eigen vuurtoren
Ik ben bang in het donker. Al zo lang als ik me kan herinneren. Dus is er altijd een lampje. Altijd een ijkpunt. Altijd iets om te zien. Want is het aardedonker, is het pikzwart, dan stik ik. Dan valt … Continue reading
De reizigster
Om te reizen hoef je je niet te verplaatsen. Dat bewijst de vrouw op deze bank. Ze is er wel. En toch ook niet. Voorovergebogen slaat ze de bladzijden van haar reisbestemming om. Ze wandelt door letters, in een gestaag … Continue reading
Milde wegversperring
Hij zakt op zijn knieën. Zijn hoofd in zijn nek, handen boven zijn hoofd. Dan laat hij zich als een zoutzak naar voren vallen en slaat zijn handen op de tegels. Hij klinkt als een gewond dier, steeds luider en … Continue reading
Vliegen
De klap is zo onverwachts dat er tussen het geluid van de klap en de eerste reactie een verstilde rust is. Letterlijk. Een paar seconden is er ruimte voor een diepe teug adem waarna de luide kreet kan ontsnappen. Mensen … Continue reading
Too Close
De kegelcellen in mijn ogen geven de kleuren in een snelheid door die ik bijna niet kan bevatten. De bijpassende namen dringen mijn hersenen binnen. Ik hoor mezelf prevelen…maar weet niet precies wat. Ik schreef hierover in mijn verleden als … Continue reading
Bloed
Ik ben een proefdier in spijkerbroek. Een testcase. Een van de 5000 maar wel een van de jongste. Het is een twijfelachtige prestatie. In ieder geval zit ik nu met pupillen zo groot als ik nog nooit eerder had, te … Continue reading
Een goed gesprek
We hebben een goed gesprek. Zo noemen we het voor het gemak: een goed gesprek. Hij vindt dit. Ik vind dat. We horen wat de ander zegt. We begrijpen het. We luisteren. Jawel, we luisteren wel. We horen het echt. … Continue reading
Vier weken
‘Ik heb nog vier weken’, zegt de vrouw. Ze trekt handschoentjes aan, ze zijn mintgroen, net zoals haar sportlegging. ‘Vier weken. Ik heb alles onder controle hoor.’ Ze strekt haar armen voor zich uit en vlecht haar vingers ineen. De … Continue reading
Bij de fietsenmaker
‘Prrrr, prrr, prrrr tjoe…ptltltltltltlpppp.’ ‘Oh…’ ‘Ja. Zo klinkt het dan. Wat zou dat kunnen zijn?’ ‘Ik kan het niet zo een-twee-drie herkennen.’ ‘Prrrr, prrr, prrrr tjoe…ptltltltltltlpppp…’ ‘Nee, sorry… er gaat geen belletje rinkelen.’ ‘Het is ook geen belletje meneer, het … Continue reading
