Uit 't Copy van Clason

Category Archives: Er was eens

Stappen vooruit

Terwijl ik zit te rommelen met IT-zaken, me hoofdschuddend afvraag waarom alles zo ingewikkeld moet, ontdek ik dat ik haar ben geworden. Er bestaan ergere dingen. Niemand heeft me in mijn eerste arbeidsjaren meer geleerd dan zij. Niet alleen over … Continue reading

22 mei 2020 Er was eens

Dat soort dingen

Ze zit op een plek die ogenschijnlijk niet bij haar past. Omringd door gewichten. Door apparaten. Door mensen in sportkleding. Ze draagt een lange jurk, een grote sjaal om haar schouders, en deels over aan haren. Het is zo’n afwijkend … Continue reading

12 mei 2020 Er was eens

Fictie, denk ik (6)

‘Je bent te laat’, zegt ze. Ze loopt meteen de huiskamer in. Hij veegt zijn schoenen op de mat en twijfelt even. Zou ze willen dat hij ze uittrekt? Hij denkt aan de sokken die hij draagt. Hij weet niet … Continue reading

30 april 2020 Er was eens

De verandering

‘We schatten ons gedrag bij verandering vaak positiever in dan terecht is.’ Dit is een zin uit een boek dat ik nu herlees. Een studieboek dit keer. Want kennis zakt in het dagdagelijkse soms dieper weg dan een archeoloog zou … Continue reading

29 april 2020 Er was eens

Uitbreiding

De mensen breiden hun huizen naar buiten uit. Allemaal binnen het legale uiteraard. Geen centimeter gestolen. Burenruzies voorkomend. Wel is heel duidelijk waar de nieuwe grenzen liggen. Zo staan er steeds meer bloembakken om aan te geven waar het openbaar … Continue reading

28 april 2020 Er was eens

Handen wassen

Ik wandel over tekeningen. Ik zie een robot. Een grote bloem. Een vogel. ‘De beste kindere’ staat erbij. Iemand heeft erachter gezet: van de buurt. Wellicht om elke twijfel weg te nemen. Dit is gemaakt door de beste kinderen van … Continue reading

24 april 2020 Er was eens

Rare dagen

Ik vind de grijze vlammen in mijn haar best te doen. Misschien komt dat ook omdat de zon schijnt. Of omdat er ergere dingen zijn dan grijzer worden. Want zo vanzelfsprekend is dat niet meer. Het blijkt overigens dat mijn … Continue reading

21 april 2020 Er was eens

De zanger

Hij heeft zijn handen in de zakken van zijn zwarte pantalon. Een zonnebril op zijn neus. Wit overhemd aan. Als ik het niet wist zou ik kunnen denken dat hij kelner was. Bij een kroeg op het Leidseplein. Of Rembrandtplein. … Continue reading

20 april 2020 Er was eens

Maar goed

‘Het is maar goed dat ze dit niet meer hoeft mee te maken’, zegt ze terwijl ze wat achter me in de verte kijkt. Ik heb deze zin vaker gehoord de afgelopen dagen. En ook zelf over nagedacht. Maar goed … Continue reading

17 april 2020 Er was eens

De jurk

Nee. Ze weigert. Die jurk kan ik op mijn buik schrijven. Op mijn buik leggen eigenlijk. Ik mag de jurk over mijn grote hoofd wurmen, mijn armen proberen door de mouwtjes te steken en de roesjes tot net boven mijn … Continue reading

16 april 2020 Er was eens