Hij heeft zijn handen in de zakken van zijn zwarte pantalon. Een zonnebril op zijn neus. Wit overhemd aan. Als ik het niet wist zou ik kunnen denken dat hij kelner was. Bij een kroeg op het Leidseplein. Of Rembrandtplein. … Continue reading
‘Het is maar goed dat ze dit niet meer hoeft mee te maken’, zegt ze terwijl ze wat achter me in de verte kijkt. Ik heb deze zin vaker gehoord de afgelopen dagen. En ook zelf over nagedacht. Maar goed … Continue reading
Nee. Ze weigert. Die jurk kan ik op mijn buik schrijven. Op mijn buik leggen eigenlijk. Ik mag de jurk over mijn grote hoofd wurmen, mijn armen proberen door de mouwtjes te steken en de roesjes tot net boven mijn … Continue reading
Ga zelluf stil zijn! roept het buurmeisje. Ze heeft haar handen in haar zij en stampt met haar voeten. Haar schouders trekt ze nog hoger op en zucht dan zo luid als een diepe zucht kan luiden. Wie zelluf stil … Continue reading
Nooit weggaan zonder afscheid nemen. En zeker niet met ruzie. Mijn moeder was er stellig in. Woorden in de ochtend? Eerst uitpraten, dan pas weg. Ik werd er als puber tureluurs van. Bokkig een halve omhelzing, een traan, een kus. … Continue reading
Niemand ziet me. Ik houd de stoel vast. Strek mijn tenen uit. Ik kan het nog. bras allongés tendu arreté 1e positie, 2e positie, 5e positie… Demi-plié Battement Développé Moest ik thuisblijven om te ontdekken dat spieren nimmer vergeten? Na … Continue reading
Ik zie zijn schaduw eerder dan de man zelf. Ik kijk op en zie een rug, benen. Het is een man op leeftijd. Een bruine huid, gerimpeld. Maar door deze laag zie je zijn spieren. Zijn witte haar is het … Continue reading
Ervaring heeft niets te maken met het kunnen thuis werken of niet. Dat geldt tenminste voor mij. Een ervaren thuiswerker. Ik hoef niet eens een bureau leeg te ruimen of te werken met laptop op schoot. Ik hoef geen plek … Continue reading
Ik vergat haar verjaardag. Zomaar. Ik staar in shock naar de datum. Drie dagen te laat. Drie hele dagen! ‘Ons gebouw is coronavrij’, las ik deze ochtend in een advertentie. Mijn hoofd is allerminst vrij. Daar past niet eens het … Continue reading
Wachten … Op de bus. Op de dokter. Op de tandarts. In een rij voor de kassa. In een rij voor een attractie. In een rij. Op de vier wachtenden voor me. Op de bezorgdienst die er tussen 8:00 en … Continue reading
